Σε αυτή τη διπλή τυφλή μελέτη, τυχαιοποιήθηκαν 27.395 ασθενείς με σταθερή καρδιαγγειακή νόσο (στεφανιαία νόσο ή περιφερική αρτηριακή νόσο) να λάβουν ριβαροξαμπάνη (2,5 mg δύο φορές ημερησίως) σε συνδυασμό με ασπιρίνη (100 mg μία φορά ημερησίως), μονοθεραπεία με ριβαροξαμπάνη (5 mg δύο φορές ημερησίως) ή μονοθεραπεία με ασπιρίνη (100 mg μία φορά ημερησίως). Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν ένα σύνθετο καρδιαγγειακού θανάτου, εγκεφαλικού επεισοδίου ή εμφράγματος του μυοκαρδίου. Η μελέτη σταμάτησε πρόωρα, λόγω της ανωτερότητας της ομάδας του συνδυασμού ριβαροξαμπάνης και ασπιρίνης μετά από μια μέση παρακολούθηση 23 μηνών. Τα αποτελέσματα της μελέτης COMPASS που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο και δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα στο New England Journal of Medicine δείχνουν ότι η προσθήκη ριβαροξαμπάνης (2,5 mg δύο φορές ημερησίως) στην ασπιρίνη, σε σύγκριση με τη μονοθεραπεία με ασπιρίνη, μείωσε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο κατά 24% και βελτίωσε την επιβίωση κατά 18%. Η προσθήκη όμως ριβαροξαμπάνης στην ασπιρίνη αύξησε στη μείζονα αιμορραγία και η συνηθέστερη εντόπιση της αιμορραγίας ήταν το στομάχι ή το κατώτερο τμήμα του εντέρου. Δεν υπήρξε σημαντική αύξηση στη θανατηφόρα ή την εγκεφαλική αιμορραγία. Η ριβαροξαμπάνη 5 mg δύο φορές ημερησίως ως μονοθεραπεία δεν ήταν ανώτερη από την ασπιρίνη και είχε ως αποτέλεσμα περισσότερα σοβαρά αιμορραγικά συμβάντα. |