ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ
ΜΑΪΟΣ 2023
Αγαπητοί Φίλοι του ΙΜΕΘΑ,
σας προσκαλούμε στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο του ΙΜΕΘΑ το οποίο θα πραγματοποιηθεί στην όμορφη πόλη των Ιωαννίνων στις 21-23 Σεπτεμβρίου 2023.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, βασικός μας στόχος είναι να φέρουμε κοντά ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων που ασχολούνται με την πρόληψη και την αντιμετώπιση των θρομβοεμβολικών νοσημάτων και των διαταραχών της πήξης, κυρίως υπό τη μορφή διαδραστικών συζητήσεων.
Προσβλέπουμε στην παρουσία σας και την ενεργό συμμετοχή σας τόσο μέσω των διαδραστικών συζητήσεων κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, όσο και με την παρουσίαση ερευνητικών εργασιών σχετικά με τη θρόμβωση και την αντιθρομβωτική αγωγή.
Επίσης, σας προτρέπουμε να συμμετέχετε ενεργά στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο του ΙΜΕΘΑ, υποβάλλοντας και παρουσιάζοντας δια ζώσης τις δικές σας ερευνητικές εργασίες. Η καταληκτική ημερομηνία υποβολής εργασιών είναι στις 19 Ιουνίου 2023.
Παράλληλα με το 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο του ΙΜΕΘΑ, θα πραγματοποιηθεί και ημερίδα για την αντιθρομβωτική αγωγή απευθυνόμενη σε ιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Κατά τη διάρκεια της ημερίδας θα συζητηθούν τα κυριότερα θέματα σχετικά με τη θρόμβωση και την αντιθρομβωτική αγωγή που αντιμετωπίζουν οι ιατροί πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο του ΙΜΕΘΑ και το αναλυτικό πρόγραμμα του συνεδρίου μπορείτε να τα βρείτε εδώ.
Στις 27 Απριλίου 2023 πραγματοποιήθηκε το 8ο διαδικτυακό σεμινάριο του κύκλου των Webinars 2022-2023 “Excellence in Thrombosis”, με τίτλο: «Ασθενής υψηλού κινδύνου με Χρόνια Στεφανιαία Νόσο: – Θα λάβει μακροχρόνια αντιαιμοπεταλιακή αγωγή; – Θα λάβει μακροχρόνια αντιπηκτική αγωγή;».
Τη σημασία της μακροχρόνιας αντιαιμοπεταλιακής αγωγής σε ασθενή με σταθερή στεφανιαία νόσο προσέγγισε ο Καθηγητής Καρδιολογίας Δ. Αλεξόπουλος, Β ́ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «ΑΤΤΙΚΟΝ», ενώ τις περαιτέρω επιλογές που έχουμε στην αντιπηκτική αγωγή σε ασθενή με χρόνια στεφανιαία νόσο ανέλυσε ο κ. Α. Πιπιλής, Διευθυντής Α ́ Καρδιολογικού Τμήματος στο ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ», Αθήνα.
Τις πτυχές της αντιθρομβωτικής αγωγής σε ασθενή με σταθερή στεφανιαία νόσο σχολίασαν οι κ. Χ. Γράσσος, Καρδιολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Υπεύθυνος Ιατρείου Υπέρτασης, Καρδιολογική Κλινική, ΓΝΑ ΚΑΤ και η κα Κ. Καλαντζή, Καρδιολόγος και Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τη συζήτηση συντόνισε ο κ. Δ. Ρίχτερ, Καρδιολόγος, Διευθυντής Β’ Καρδιολογικής Κλινικής στην «ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ» Αθηνών.
Το μαγνητοσκοπημένο σεμινάριο μπορείτε να το παρακολουθήσετε χρησιμοποιώντας το ακόλουθο link: https://www.youtube.com/watch?v=uMh-8A10dJw
Στις 18 Μαΐου 2023 πραγματοποιήθηκε το 9ο διαδικτυακό σεμινάριο του κύκλου των Webinars 2022-2023 “Excellence in Thrombosis”, με τίτλο: «Διαχείριση της αντιθρομβωτικής προφυλακτικής αγωγής στους παθολογικούς ασθενείς με έμφαση στη μακροχρόνια θρομβοπροφύλαξη».
Τις ενδιαφέρουσες πτυχές της μακροχρόνιας αντιθρομβωτικής αγωγής σχολιάσαν οι Καθηγητής Alex Spyropoulos της Ιατρικής Σχολής Donald and Barbara Zucker School of Medicine at Hofstra/Northwell και ο Η. Κυριάκου Διευθυντής ΕΣΥ, Αιματ. Εργαστήριου, Ιατρείου Αιμόστασης στο ΓΝ “ΑΤΤΙΚΟΝ” και Πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Αιμόστασης ΕΑΕ. Τη συζήτηση συντόνισε η κ. Ματίλντα Φλωρεντίν Παθολόγος, Επιμελήτρια Β’, στην Β’ Παθολογική Κλινική Π.Γ.Ν. Ιωαννίνων.
Το μαγνητοσκοπημένο σεμινάριο μπορείτε να το παρακολουθήσετε χρησιμοποιώντας το ακόλουθο link: https://youtu.be/uU6YW6qhL28
Όλα τα προηγούμενα μαγνητοσκοπημένα διαδικτυακά σεμινάρια του ΙΜΕΘΑ διατίθενται δωρεάν στην ιστοσελίδα του ΙΜΕΘΑ.
Στις 8 Ιουνίου 2023 (17.00-18.00) κλείνει ο κύκλος των διαδικτυακών σεμιναρίων με το 10ο διαδικτυακό σεμινάριο του κύκλου των Webinars 2022-2023 “Excellence in Thrombosis”, με τίτλο: «Ασθενής 75 ετών με κολπική μαρμαρυγή εμφανίζει: i.Ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ii.Eνδοεγκεφαλική αιμορραγία». Τη διαχείριση του ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου θα αναπτύξει ο κ Δ. Σαγρής Παθολόγος, στην Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού ΓΝ Λάρισας, ενώ η συζήτηση θα συνεχιστεί με την προσέγγιση του ασθενή με ενδοεγκεφαλική αιμορραγία που χρήζει αντιπηκτικής αγωγής από τον κ Ν. Κακαλέτση Παθολόγο στην Β’ Παθολογική Κλινική του ΓΝΘ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ», Θεσσαλονίκη. Στο δύσκολο έργο της λήψης κλινικών αποφάσεων θα συνδράμει η διεπιστημονική ομάδα απαρτιζόμενη από τους κ. Θ. Μαυρίδη, Νευρολόγο, Επιστημονικός Συνεργάτης Τμήματος Αγγειακών Εγκεφαλικών Επεισοδίων & Επείγουσας Νευρολογίας, στο Πανεπιστημιακό ΓΝ «ΑΙΓΙΝΗΤΕΙΟ», τον ο κ. Δ. Νίκα Επεμβατικό Καρδιολόγο στο Πανεπιστημιακό ΓΝ Ιωαννίνων και την κ. Ε. Κορομπόκη, Παθολόγο στη Θεραπευτική Κλινική του ΓΝΑ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ». Τη συζήτηση συντονίζει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας Γ. Ντάιος, Παθολογική Κλινική, Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το διαδικτυακό σεμινάριο μπορείτε να το παρακολουθήσετε χρησιμοποιώντας το ακόλουθο link: https://us06web.zoom.us/meeting/register/tZYtfuyrqjwuHtUCdtV8vdlvKbEvfPgYZ5dT
Όλα τα προηγούμενα μαγνητοσκοπημένα διαδικτυακά σεμινάρια του ΙΜΕΘΑ διατίθενται δωρεάν στην ιστοσελίδα του ΙΜΕΘΑ.
Στο ενημερωτικό δελτίο του ΙΜΕΘΑ για τον μήνα Μάιο, συνοψίζονται όπως κάθε μήνα οι σημαντικότερες μελέτες και στον τομέα της θρόμβωσης και της αντιθρομβωτικής αγωγής.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ
Η διενέργεια διαδερμικής αρτηριοφλεβώδους επικοινωνίας με το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο είναι ασφαλής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική θεραπευτική προσέγγιση σε ασθενείς υψηλού κινδύνου με χρόνια ισχαιμία άκρου. (Transcatheter Arterialization of Deep Veins in Chronic Limb-Threatening Ischemia
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2212754)
Σε αυτήν την προοπτική, πολυκεντρική μελέτη αξιολογήθηκε η διενέργεια διαδερμικής αρτηριοφλεβώδους επικοινωνίας με το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο σε ασθενείς με χρόνια ισχαιμία άκρου και μη επουλωμένα έλκη οι οποίοι δε μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική ή ενδαγγειακή επαναγγείωση. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η 6μηνη επιβίωση χωρίς ακρωτηριασμό. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν: τη διάσωση του άκρου, την επούλωση τραύματος και την τεχνική επιτυχία της διαδικασίας. Συμμετείχαν 105 ασθενείς με απειλητική για τα άκρα χρόνια ισχαιμία [διάμεση ηλικία 70 ετών, 33 γυναίκες (31,4%)] και ο διαδερμικός καθετηριασμός των εν τω βάθει φλεβών ήταν επιτυχής στους 104 ασθενείς (99,0%). Στους 6 μήνες, το 66,1% των ασθενών επιβίωσαν χωρίς ακρωτηριασμό, αποτέλεσμα το οποίο ξεπέρασε τον προκαθορισμένο στόχο που είχαν θέσει οι ερευνητές. Σε 67 ασθενείς (76,0%) επιτεύχθηκε διάσωση του άκρου. Στους 6 μήνες, πλήρης επούλωση των τραυμάτων παρατηρήθηκε σε 16/63 ασθενείς (25%) και 32/63 ασθενείς (51%) βρίσκονταν σε διαδικασία επούλωσης. Συμπερασματικά, η διαδερμική αρτηριοφλεβώδης επικοινωνία με το εν τω βάθει φλεβικό δίκτυο σε ασθενείς με χρόνια ισχαιμία άκρου είναι ασφαλής και θα μπορούσε να εφαρμοσθεί σε ασθενείς με απειλητική για τα άκρα χρόνια ισχαιμία, οι οποίοι δε μπορουν να υποβληθούν σε άλλη θεραπεία επαναγγείωσης.
Η χαμηλή δόση rivaroxaban μπορεί να χορηγηθεί επιπροσθέτως της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής σε ασθενείς με συμπτωματική περιφερική αγγεοπάθεια μετά από χειρουργική παράκαμψη κάτω άκρου με τη χρήση φλεβικού ή προσθετικού μοσχεύματος (Rivaroxaban in patients with symptomatic peripheral artery disease after lower extremity bypass surgery with venous and prosthetic conduits
https://www.jvascsurg.org/article/S0741-5214(22)02601-5/fulltext )
Στη μελέτη VOYAGER PAD, από τους 6.564 ασθενείς, οι 2.185 (33%) είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επαναγγείωση κάτω άκρων (lower extremity revascularization-LER) για τη θεραπεία της περιφερικής αρτηριακής νόσου (ΠΑΝ) και τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε rivaroxaban 2,5 mg δύο φορές ημερησίως είτε εικονικό φάρμακο επιπλέον της βασικής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής (ασπιρίνη 100 mg σε όλους και κλοπιδογρέλη σε ορισμένους κατά την κρίση του θεράποντος ιατρού) και παρακολουθήθηκαν για διάμεσο διάστημα 28 μηνών. Το πρωτεύον συνδυαστικό καταληκτικό σημείο περιελάμβανε την οξεία ισχαιμία άκρου, μείζων ακρωτηριασμό αγγειακής αιτιολογίας, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, οξύ ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιαγγειακό θάνατο. Η κύρια έκβαση ασφάλειας ήταν η μείζονα αιμορραγία. Χειρουργική παράκαμψη πραγματοποιήθηκε σε 1.448 από τους 2185 ασθενείς (66%), εκ των οποίων σε 773 ασθενείς (53%) χρησιμοποιήθηκε προσθετικό μόσχευμα και φλεβικό σε 646 ασθενείς (45%). Κατόπιν προσαρμογής βάσει των κλινικών και ανατομικών χαρακτηριστικών των ασθενών, η πιθανότητα επείγουσας επαναγγείωσης άκρου στο σκέλος του εικονικού φαρμάκου ήταν 2,5 φορές υψηλότερή για εκείνους που έλαβαν προσθετικό αγωγό έναντι όσων έλαβαν φλεβικό αγωγό (adjusted HR: 2,53, 95% CI: 1,65-3,90; P<0.001) και ο κίνδυνος οξείας ισχαιμίας άκρου ήταν τρεις φορές μεγαλύτερος (adjusted HR: 3,07, 95% CI:1,84-5,11; P<0,001). Η χρήση του rivaroxaban μείωσε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο (HR:0,78, 95% CI:0,62-0,98) και το όφελος αυτό παρέμεινε σταθερό τόσο σε εκείνους που έλαβαν φλεβικό (HR:0,66, 95% CI:0,49-0,96) όςο και προσθετικό μόσχευμα (HR:0,87, 95% CI:0,66-1,15) (Pinteraction= 0,254). Αν και στη συνολική μελέτη ο κίνδυνος μείζονος αιμορραγίας αυξήθηκε με τη χρήση rivaroxaban, μεταξύ των ασθενών που υπεβληθησαν σε χειρουργική παράκαμψη παρατηρήθηκαν λίγα επεισόδια μείζονος αιμορραγίας (5 Vs.9, HR: 0,55; 95% CI: 0,18-1,65). Συμπερασματικά, η χειρουργική παράκαμψη με προσθετικό μόσχευμα συσχετίστηκε με υψηλότερα ποσοστά σοβαρών ανεπιθύμητων συμβάντων άκρου σε σχέση με χειρουργική παράκαμψη με φλεβικό μόσχευμα, ακόμη και κατόπιν προσαρμογής για ανατομικά και επιδημιολογικά χαρακτηριστικά του ασθενούς. Η προσθήκη rivaroxaban 2,5 mg δύο φορές ημερησίως επιπροσθέτως της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής μείωσε σημαντικά το ποσοστό ανεπιθύμητων συμβάντων άκρου, χωρίς να αυξήσει σημαντικά τον αιμορραγικό κίνδυνο. Συνεπώς, το rivaroxaban θα μπορούσε να χορηγηθεί μετά από χειρουργική παράκαμψη κάτω άκρου για συμπτωματική περιφερική αγγειοπάθεια με στόχο τη μείωση των καρδιαγγειακών συμβάντων.
Τα μη σχετιζόμενα με τη βιτ. Κ από του στόματος αντιπηκτικά στην τυπική τους δόση υπερτερούν έναντι της βαρφαρίνης σε ασθενείς με μετρίου προς σοβαρού βαθμού νεφρική δυσλειτουργία: μετα-αναλύση εξατομικευμένων δεδομένων ασθενών των κλινικών μελετών (Direct Oral Anticoagulants Versus Warfarin Across the Spectrum of Kidney Function: Patient–Level Network Meta–Analyses From COMBINE AF
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.122.062752 )
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της COMBINE AF (δεδομένα ασθενών από τις μελέτες RE-LY, ROCKET AF, ARISTOTLE και ENGAGE AF-TIMI 48), πραγματοποιήθηκε μια μετα-ανάλυση εξατομικευμένων δεδομένων των μελετών, για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των μη σχετιζόμενα με τη βιτ. Κ από του στόματος (ΝOAC) έναντι της βαρφαρίνης βάσει των τιμών κάθαρσης κάθαρσης κρεατινίνης (creatinine clearance- CrCl). Τα καταληκτικά σημεία περιελάμβαναν: ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και συστηματική εμβολή, μείζονα αιμορραγία, ενδοκράνια αιμορραγία (intracranial hemorrhage-ICH) και θάνατο. Μεταξύ 71.683 ασθενών (μέση ηλικία:70,6±9,4 έτη, 37,3% γυναίκες, διάμεση παρακολούθηση:23,1 μήνες), η μέση CrCl ήταν 75,5±30,5 ml/min. Η συχνότητα εμφάνισης συστηματικής εμβολής, μείζονος αιμορραγίας, ICH και θανάτου αυξήθηκε σημαντικά με την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Σε τιμές CrCl έως 25 ml/min, ο κίνδυνος μείζονος αιμορραγίας δεν άλλαξε για όσους ελάμαβαν NOAC στην τυπική δόση σε σχέση με εκείνους που έλαβαν βαρφαρίνη (Pinteraction=0,61). Σε σύγκριση με τη βαρφαρίνη, η χρήση τυπικής δόσης ΝOAC οδήγησε σε σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο ICH, σε τιμές CrCl <122 ml/min, με τάση καλύτερης ασφάλειας όσο μειώνεται η CrCl (6,2% μείωσης σχετικού κινδύνου ανά 10 mL/min μείωσης της CrCl, Pinteraction=0,08) και σε σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο συστηματικής εμβολής με CrCl <87 ml/min (4,8% μείωση σχετικού κινδύνου ανά 10 ml/min μείωσης της CrCl, Pinteraction=0,01). Ο κίνδυνος θανάτου ήταν επίσης σημαντικά χαμηλότερος με τυπική δόση ΝOAC σε ασθενείς με CrCl <77 ml/min, με τάση για αύξηση του οφέλους με χαμηλότερη CrCl (2,1% μείωση σχετικού κινδύνου ανά 10-mL/min μείωσης της CrCl, Pinteraction=0.08). Η χρήση μειωμένης έναντι τυπικής δόσης ΝOAC δε συσχετίστηκε με σημαντική διαφορά στα ποσοστά μείζονος αιμορραγίας ή ICH σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία, αλλά συσχετίστηκε με υψηλότερη συχνότητα θανάτου και συστηματικής εμβολής. Συμπερασματικά, τα ΝOACs στην τυπική τους δόση είναι ασφαλέστερα και πιο αποτελεσματικά από τη βαρφαρίνη σε CrCl >25 mL/min. Η χαμηλότερη δόση ΝOAC δε μειώνει σημαντικά τη συχνότητα εμφάνισης μείζονος αιμορραγίας ή ICH σε σύγκριση με την τυπική δόση, αλλά σχετίζεται με υψηλότερη συχνότητα συστηματικής εμβολής και θανάτου, γεγονός που προκρίνει τη χρήση τυπικής δόσης ΝOAC έναντι της βαρφαρίνης σε ασθενείς με μετρίου προς σοβαρού βαθμού νεφρική δυσλειτουργία.
Η εμφύτευση loop recorder για κολπική μαρμαρυγή συσχετίζεται με σημαντική μείωση του κινδύνου ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου μεταξύ των ατόμων με υψηλότερα επίπεδα NT-proBNP, αλλά όχι μεταξύ εκείνων με χαμηλότερα επίπεδα. (Effects of Systematic Atrial Fibrillation Screening According to N-Terminal Pro-B-Type Natriuretic Peptide: a Secondary Analysis of the Randomized LOOP Study
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.123.064361?cookieSet=1 )
Στη μελέτη LOOP, 6.004 άτομα ηλικίας 70-90 ετών χωρίς κολπική μαρμαρυγή, τα οποία εμφάνιζαν παράγοντες κινδύνου για ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ), τυχαιοποιήθηκαν 1:3 είτε σε συνεχή έλεγχο με εμφυτεύσιμο καταγραφέα του ρυθμού (implantable loop recorder- ILR) λαμβάνοντας αντιπηκτική αγωγή κατά την ανίχνευση επεισοδίων κολπικής μαρμαρυγής ≥6 λεπτά, είτε στη συνήθη φροντίδα (ομάδα ελέγχου). Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 5.819 άτομα με διαθέσιμη μέτρηση NT-proBNP κατά την εισαγωγή στη μελέτη (μέση ηλικία: 74,7 έτη, 47,5%: γυναίκες). Η διάμεση τιμή NT-proBNP ήταν 125 pg/ml. Τιμές NT-proBNP πάνω από τη διάμεση τιμή συσχετίστηκαν με αυξημένη πιθανότητα διάγνωσης κολπικής μαρμαρυγής τόσο στην ομάδα του ILR (HR:1,84, 95% CI: 1,51-2,25) όσο και στην ομάδα ελέγχου (HR:2,79, 95% CI: 2,30-3,40). Οι συμμετέχοντες με NT-proBNP πάνω από τη διάμεση τιμή εμφάνιζαν υψηλότερο κίνδυνο κλινικών συμβάντων, συγκριτικά με όσους είχαν χαμηλότερα επίπεδα NT-proBNP (HR:1,21 95% CI:0,96-1,54 για ισχαιμικό ΑΕΕ ή συστηματική εμβολή, HR:1,60 95% CI:1,32-1,95 για ισχαιμικό ΑΕΕ/συστηματική εμβολή/καρδιαγγειακό θάνατο και HR: 1,91 95% CI:1,61-2,26 για θάνατο από κάθε αιτία). Σε σύγκριση με τη συνήθη φροντίδα, η χρήση ILR συσχετίστηκε με σημαντική μειώση του κινδύνου εμφάνισης ισχαιμικού ΑΕΕ/συστηματικής εμβολής και ισχαιμικού ΑΕΕ/ συστηματικής εμβολής /καρδιαγγειακού θανάτου μεταξύ των συμμετεχόντων με NT-proBNP πάνω από τη διάμεση τιμή (HR:0,60 95% CI:0,40-0,90 και HR:0,70 95% CI:0,53-0,94 αντίστοιχα), αλλά όχι μεταξύ εκείνων με χαμηλότερα επίπεδα NT-proBNP (Pinteraction=0,029 για ισχαιμικό ΑΕΕ/συστηματική εμβολή και Pinteraction=0,045 για ισχαιμικό ΑΕΕ/συστηματική εμβολή/καρδιαγγειακό θάνατο). Δεν παρατηρήθηκε μείωση του κινδύνου θανάτου από κάθε αιτία σε καμία από τις δύο υποομάδες NT-proBNP (Pinteraction=0,68). Συμπερασματικά, σε ηλικιωμένο πληθυσμό με επιπρόσθετους παράγοντες κινδύνου ισχαιμικού ΑΕΕ, η εμφύτευση loop recorder για κολπική μαρμαρυγή συσχετίστηκε με σημαντική μείωση του κινδύνου ισχαιμικού ΑΕΕ μεταξύ των ατόμων με υψηλότερα επίπεδα NT-proBNP.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
Μιλτιάδης Ματσάγκας
Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Πρόεδρος Ι.Μ.Ε.Θ.Α.
Δημήτριος Σαγρής
Παθολόγος
Επιμελητής Β’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής
Πανεπιστημιακό ΓΝ Λάρισας
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
Αναστασία Καραγιαννάκη, MD, MSc
Υποψήφια Διδάκτωρ, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας