Home / Newsletter / Newsletter ΙΜΕΘΑ (Οκτώβριος 2022)

Newsletter ΙΜΕΘΑ (Οκτώβριος 2022)

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ (Newsletter) ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022


Αγαπητοί φίλοι του ΙΜΕΘΑ,

 

Όπως κάθε φθινόπωρο, είχαμε φέτος τη χαρά να σας υποδεχτούμε στο σημαντικότερο θεσμό του ΙΜΕΘΑ, το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θρόμβωσης και Αντιθρομβωτικής Αγωγής, το οποίο φιλοξενήθηκε στην όμορφη και ζωντανή πόλη της Θεσσαλονίκης. Σε τρεις ημέρες αφιερωμένες στη θρόμβωση και τους μηχανισμούς της, εξαιρετικοί ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με διαφορετικό επιστημονικό υπόβαθρο, προσέγγισαν το πολυδιάστατο θέμα της θρόμβωσης και της αντιθρομβωτικής αγωγής από διαφορετική σκοπιά, απαντώντας σε μείζονα κλινικά ερωτήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι στην κλινική πράξη. Σας περιμένουμε όλους από κοντά στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θρόμβωσης και Αντιθρομβωτικής Αγωγής που θα διεξαχθεί στα Ιωάννινα ελπίζουμε αποκλειστικά δια ζώσης το φθινόπωρο του 2023.

 

To 10o Πανελλήνιο Συνέδριο Θρόμβωσης και Αντιθρομβωτικής Αγωγής ήταν επίσης και εκλογικό συνέδριο και κατά την διάρκεια του διεξήχθη η Γενική και Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Ινστιτούτου και οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου για την 2ετία 2022-2024. Το νέο ΔΣ συγκροτήθηκε σε σώμα αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και έχει ως εξής: Πρόεδρος αναλαμβάνει ο Καθηγητής Μ. Ματσάγκας, Αντιπρόεδρος ο κ. Δ. Ρίχτερ, Γενική Γραμματέας η κ. Κ. Καλαντζή, Ειδική Γραμματέας η Καθηγήτρια Ε. Αρναούτογλου, Ταμίας η κ. Ε. Λευκού και μέλη οι Καθηγητές Α. Τσελέπης και Γ. Ντάιος καθώς και οι Δ. Πανταζή, Μ. Φλωρεντίν και Δ. Σαγρής (αναπληρωματικό μέλος). Άπαντες δήλωσαν ότι θα προσπαθήσουν με όλες τις δυνάμεις τους για την ανανέωση και αναβάθμιση του ΙΜΕΘΑ  στις σύγχρονες και γεμάτες προκλήσεις συνθήκες της νέας μετά COVID εποχής που ανατέλλει.

 

Μετά από μία επιτυχημένη χρονιά διαδικτυακών σεμιναρίων με επίκεντρο τη θρόμβωση και τη διαχείριση της αντιθρομβωτικής αγωγής, φέτος ξεκινάει μια νέα σειρά εκπαιδευτικών διαδικτυακών σεμιναρίων, προσαρμοσμένων πλήρως στην κλινική πράξη και τις ανάγκες του κλινικού ιατρού από την πρωτοβάθμια έως και την τριτοβάθμια φροντίδα υγείας. Φέτος τα διαδικτυακά σεμινάρια του ΙΜΕΘΑ αλλάζουν ριζικά μορφή και ελπίζουμε ότι θα αποτελέσουν το έναυσμα μίας διαδραστικής συζήτησης ιατρών και επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων σχετικά με προβλήματα που σχετίζονται με την θρόμβωση και την αντιθρομβωτική αγωγή και που όλοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καθημερινά. Τη θέση των μακροσκελών διαλέξεων θα πάρουν οι ζωντανές συνεντεύξεις με ειδικούς πάνω σε φλέγοντα θέματα της θρόμβωσης, είτε σύντομες αναπτύξεις-απαντήσεις σε προκαθορισμένα ερωτήματα και σχολιασμός αυτών από σχολιαστές ειδικούς στη θρόμβωση και αντιθρομβωτική αγωγή.  Σε κάθε μία από αυτές τις συναντήσεις, έμπειροι συνάδελφοι θα εμβαθύνουν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ασθενών με στόχο να προσφέρουν ξεκάθαρες απαντήσεις σε κλινικά προσαρμοσμένα ερωτήματα, ενώ θα υπάρχει ικανός χρόνος για συζήτηση και απάντηση σε τυχόν ερωτήσεις. Ελπίζουμε ότι με την διαδραστική αυτή μορφή θα ικανοποιήσουμε τους φανατικούς φίλους των webinar του ΙΜΕΘΑ αλλά και θα φέρουμε κοντά στην θρόμβωση νέους συμμετέχοντες.

 

Στην προσπάθεια να αναδείξουμε τη σημασία της σύνδεσης του εργαστηρίου με την κλινική πράξη «from bench to bedside» και την αξία της μεταφραστικής έρευνας στη θρόμβωση και τους μηχανισμούς της, το πρώτο διαδικτυακό σεμινάριο του Νοεμβρίου είναι αφιερωμένο στο μέχρι πρότινος παρεξηγημένο κύτταρο της φυσικής μας ανοσίας, το Ουδετερόφιλο και τις Εξωκυττάριες παγίδες του (Neutrophil Extracellular Traps, NETs). Η κα Δ. Πανταζή (MSc, PhD, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (ΕΔΙΠ), Βαθμού Α΄, Ερευνητικό Κέντρο Αθηροθρόμβωσης (ΕΚΑ) / Εργαστήριο Βιοχημείας, Τμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) θα μας εξηγήσει τους μηχανισμούς και την κλινική σημασία των εξωκυττάριων παγίδων των ουδετεροφίλων, οι οποίες φαίνονται να εμπλέκονται στα αρχικά στάδια τόσο της φλεβικής θρόμβωσης, όπως διαπιστώσαμε και πρόσφατα στην COVID-19, όσο και και στην αρτηριακή αθηροθρόμβωση, ενώ οι σχολιαστές Φ. Μπάρκας (MD, PhD, Visiting Researcher Imperial Centre for Cardiovascular Disease Prevention, Department of Public Health and Primary Care, Faculty of Medicine, Imperial College London, London, UK) και ο Π.Σ. Αδαμίδης (MD, Ειδικευόμενος Ιατρός Εσωτερικής Παθολογίας, Πανεπιστημιακό ΓΝ Ιωαννίνων, Υποψήφιος Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) θα μας φέρουν τη γνώση αυτή σε κλινικό επίπεδο. Για την παρακολούθηση του πρώτου webinar το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 24 Νοεμβρίου 2022 (17:00 – 18:00) μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ακόλουθο link:

 

https://us06web.zoom.us/j/88395110819?pwd=anBZblFjTFJVaUtibSs2RHIva3ZmUT09

 

Προσφάτως δημοσιεύθηκαν οι Κατευθυντήριες γραμμές του American College of Chest Physicians για την περιεγχειρητική διαχείριση της αντιθρομβωτικής αγωγής (Perioperative Management of Antithrombotic Therapy) με  κύριους συγγραφείς τους Έλληνες Καθηγητές James Douketis και Alex Spyropoulos. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές, βασιζόμενες στη συνεχώς εξελισσόμενη γνώση σχετικά με τη διαχείριση της αντιθρομβωτικής αγωγής σε ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε επεμβατικές πρακτικές. Μεταξύ 44 συστάσεων, αξίζει να σημειωθούν: i) η ισχυρή σύσταση ενάντια στη χρήση μικρού μοριακού βάρους ηπαρίνης σε ασθενείς που λαμβάνουν NOAC προ της διενέργειας επεμβατικών παρεμβάσεων και την ii) ισχυρή σύσταση υπέρ της συνέχισης του αναστολέα της βιταμίνης Κ σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή οι οποίοι λαμβάνουν αναστολέα της βιταμίνης Κ και πρόκειται να υποβληθούν σε τοποθέτηση βηματοδότη ή απινιδιστή. 

 

Με αφορμή τις κατευθυντήριες γραμμές, στο δεύτερο webinar του Δεκεμβρίου που θα λάβει χώρα την 6η Δεκεμβρίου (17:00-18:00), θα έχουμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε τον Καθηγητή James Douketis, σε ένα διαδραστικό σεμινάριο με τη μορφή συνέντευξης εφ’ όλης της ύλης σχετικά με τη διαχείριση της αντιθρομβωτικής αγωγής στην περιεπεμβατική περίοδο. Το παραπάνω σεμινάριο-συνέντευξη συντονίζει η Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κα Ελένη Αρναούτογλου, Ειδική Γραμματέας του ΙΜΕΘΑ. Μπορείτε να το παρακολουθήσετε χρησιμοποιώντας το ακόλουθο link:

 

https://us06web.zoom.us/j/87168909420?pwd=UjBLSkQwc3ZYc2Q3RkplTWFRQ2xXdz09

 

Στο ενημερωτικό δελτίο του ΙΜΕΘΑ για το μήνα Οκτώβριο, συνοψίζονται όπως κάθε μήνα οι σημαντικότερες μελέτες και στον τομέα της θρόμβωσης και της αντιθρομβωτικής αγωγής.

Ο Πρόεδρος του ΙΜΕΘΑ

Μιλτιάδης Ματσάγκας
Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας


ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣΦΑΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ


Πρώιμη έναντι καθυστερημένης έναρξης αντιπηκτική αγωγή με μη σχετιζόμενο με τη  βιταμίνη Κ από του στόματος αντιπηκτικό μετά από οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς με  κολπική μαρμαρυγή (TIMING): Μια τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη μη κατωτερότητας από μητρώο ασθενών. 

(Early Versus Delayed Non–Vitamin K Antagonist Oral Anticoagulant Therapy After Acute Ischemic Stroke in Atrial Fibrillation (TIMING): A Registry-Based Randomized Controlled Noninferiority Study https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.122.060666 ).

Η μελέτη TIMING (Timing of Oral Anticoagulant Therapy in Acute Ischemic Stroke With Atrial Fibrillation) ήταν μια τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη μη κατωτερότητας βασισμένη σε μητρώο ασθενών από 34 μονάδες ισχαιμικών αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων (ΑΕΕ). Μέσα σε 72 ώρες από την έναρξη του ΑΕΕ, οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε πρώιμη (≤4 ημέρες) ή καθυστερημένη (5-10 ημέρες) έναρξη ενός μη σχετιζόμενου με τη βιταμίνη Κ από του στόματος αντιπηκτικού (NOAC), του οποίου η επιλογή παρέμεινε στην κρίση του θεράποντος ιατρού. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν το σύνθετο καταληκτικό σημείο της υποτροπής ισχαιμικού ΑΕΕ ή της συμπτωματικής ενδοκράνιας αιμορραγίας ή του θανάτου ανεξαρτήτου αιτιολογίας στις 90 ημέρες. Τα δευτερογενή καταληκτικά σημεία της μελέτης  ήταν τα επιμέρους στοιχεία της πρωτογενούς έκβασης. Μεταξύ 2 Απριλίου 2017 και 30 Δεκεμβρίου 2020, 888 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν είτε σε πρώιμη (n=450) είτε σε καθυστερημένη (n=438) έναρξη του NOAC. Η μέση ηλικία ήταν 78,3 έτη, το 46,2% ήταν γυναίκες, το 49,1% είχε γνωστή κολπική μαρμαρυγή και το 17,5% προηγούμενο ΑΕΕ. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο καταγράφηκε σε 31 ασθενείς (6,89%) στο σκέλος της  πρώιμης έναρξης και σε 38 ασθενείς (8,68%) στην καθυστερημένη έναρξη NOAC (απόλυτη διαφορά κινδύνου: −1,79%, 95% CI: −5.31% – 1.74%], P noninferiority=0,004). Ισχαιμικό ΑΕΕ καταγράφηκε σε 3,11% έναντι 4,57% (διαφορά κινδύνου: -1,46%, 95% CI: −3.98% – 1.07%) και θάνατος από κάθε αιτία σε 4,67% έναντι 5,71% (διαφορά κινδύνου: -1,04%) μεταξύ των ασθενών στο σκέλος της πρώιμης έναντι της  καθυστερημένης έναρξη NOAC, αντίστοιχα. Κανένας ασθενής δεν παρουσίασε συμπτωματική ενδοκράνια αιμορραγία. Συμπερασματικά, η πρώιμη έναρξη του NOAC δεν ήταν κατώτερη από την καθυστερημένη έναρξη του NOAC μετά από οξύ ισχαιμικό ΑΕΕ σε ασθενείς με γνωστή κολπική μαρμαρυγή. Τα αριθμητικά χαμηλότερα ποσοστά ισχαιμικού ΑΕΕ και θανάτου, καθώς και η απουσία συμπτωματικών ενδοκράνιων αιμορραγιών υποδήλωναν ότι η πρώιμη έναρξη του NOAC είναι πιθανά ασφαλής και αποτελεσματική σε ασθενείς με ισχαιμικό ΑΕΕ.


Διάρκεια αντιαιμοπεταλιακής αγωγής μετά από σύνθετη διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση σε ασθενείς υψηλού αιμορραγικού κινδύνου: υπο-ανάλυση της μελέτης MASTER DAPT. 

(Duration of antiplatelet therapy after complex percutaneous coronary intervention in patients at high bleeding risk: a MASTER DAPT trial sub-analysis  https://academic.oup.com/eurheartj/article/43/33/3100/6587125)

Στη μελέτη MASTER DAPT, 3.383 ασθενείς υποβλήθηκαν σε απλή διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (percutaneous coronary intervention, PCI) [1.707 τυχαιοποιήθηκαν σε διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή (dual antiplatelet therapy, DAPT) για ένα μήνα και 1.676 σε DAPT για τουλάχιστον 3 μήνες] και 1.196 ασθενείς υποβλήθηκαν σε σύνθετη PCI (588 τυχαιοποιήθηκαν σε DAPT για ένα μήνα και 608 σε DAPT για τουλάχιστον 3 μήνες). Τα καταληκτικό σημεία στις 335 ημέρες ήταν ο συνδυασμός ανεπιθύμητων κλινικών συμβάντων [θάνατος ανεξαρτήτου αιτίας, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, ισχαιμικό ΑΕΕ και αιμορραγίες τύπου 3 ή 5 κατά BARC (bleeding academic research consortium)], τα  μείζονα ανεπιθύμητα καρδιακά καρδιαγγειακά συμβάντα (MACE: θάνατος ανεξαρτήτου αιτίας, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και ισχαιμικό ΑΕΕ) και οι τύποι αιμορραγιών 2, 3 ή 5 κατά BARC. Τα ανεπιθύμητα κλινικά συμβάντα και τα MACE δε διέφεραν μεταξύ αυτών που έλαβαν DAPT για 1 μήνα σε σχέση με αυτούς που έλαβαν ≥3μήνες, στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε σύνθετη [Hazard ratio (HR): 1,03, 95%CI: 0.69–1.52 και HR: 1,24, 95% CI: 0.79–1.92, αντίστοιχα], και σε απλή PCI (HR: 0,90, 95% CI: 0.71–1.15 και HR: 0,91, 95% CI: 0.69–1.21, pinteraction = 0,60 και 0,26, αντίστοιχα). Τόσο σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε σύνθετη ή απλή PCI, παρατηρήθηκαν λιγότερες αιμορραγίες (BARC 2, 3 ή 5) στο σκέλος των ασθενών με DAPT για 1 μήνα σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν για τουλάχιστον 3μήνες (HR: 0,64, 95% CI: 0.42–0.98; και HR: 0,70, 95% CI: 0.55–0.89,  pinteraction= 0,72). Μεταξύ των 2.816 ασθενών με σύνθετη PCI και/ή οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά όσον αφορά τα ανεπιθύμητα κλινικά συμβάντα και τα MACE , ενώ παρατηρήθηκαν λιγότερες αιμορραγίες (2, 3 ή 5 κατά BARC) στους ασθενείς που έλαβαν DAPT για 1 μήνα. Συμπερασματικά, σε ασθενείς με υψηλό αιμορραγικό κίνδυνο, οι οποίοι δεν εμφάνισαν νέο ισχαιμικό συμβάν εντός μηνός μετά την PCI, η διακοπή της διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής δε συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων κλινικών συμβάντων και MACE, ενώ μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο αιμορραγίας, ανεξαρτήτως της πολυπλοκότητας της PCI.

 

Η μονοθεραπεία με ριβαροξαμπάνη σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ισχαιμικών και αιμορραγικών συμβάντων σε σχέση με το συνδυασμό ριβαροξαμπάνης με ασπιρίνη, σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή και σταθερή στεφανιαία νόσο: υπο-ανάλυση της μελέτης AFIRE.  

(Rivaroxaban Monotherapy vs Combination Therapy With Antiplatelets on Total Thrombotic and Bleeding Events in Atrial Fibrillation With Stable Coronary Artery Disease: A Post Hoc Secondary Analysis of the AFIRE Trial https://jamanetwork.com/journals/jamacardiology/article-abstract/2793522)

Στην τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη AFIRE (Atrial Fibrillation and Ischemic Events With Rivaroxaban in Patients With Stable Coronary Artery Disease) η μονοθεραπεία με ριβαροξαμπάνη δεν ήταν κατώτερη του συνδυασμού ριβαροξαμπάνης και αντιαιμοπετλαικού για το συνδυαστικό καταληκτικό σημείο των ισχαιμικών και αιμορραγικών συμβάντων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή και σταθερή στεφανιαία νόσο. Στην υπο-ανάλυση της μελέτης AFIRE σχετικά με την εμφάνιση ισχαιμικών συμβάντων συμπεριελήφθησαν 2.215 ασθενείς [μέση ηλικία 74 έτη, 1.751 άνδρες (79,1%)]. Μεταξύ 1.107 ασθενών στην ομάδα μονοθεραπείας με ριβαροξαμπάνη παρατηρήθηκαν 135 ισχαιμικά συμβάντα (12.2%), ενώ μεταξύ 1.108 (50%) ασθενών στην ομάδα του συνδυασμού ριβαροξαμπάνης και αντιαιμοπεταλιακού παρατηρήθηκαν 213 (19.2%) ισχαιμικά συμβάντα, κατά τη διάρκεια ενός μέσου χρόνου παρακολούθησης 24,1 μήνες. Στην ομάδα μονοθεραπείας σημειώθηκαν 41 θάνατοι (3,7%) και στην ομάδα συνδυαστικής 73 (6,6%). Η μονοθεραπεία με ριβαροξαμπάνη συσχετίσθηκε με σημαντικά μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης του συνδυαστικού καταληκτικού σημείου ισχαιμικών και αιμορραγικών συμβάντων, σε σύγκριση με το συνδυασμό ριβαροξαμπάνης και ασπιρίινης (hazard ratio,HR: 0.62; 95% CI, 0.48-0.80). Ο κίνδυνος θανάτου μετά από μία αιμορραγία (μονοθεραπεία: 75% [6 από 8], συνδυασμός: 62,1% [18 από 29]) ήταν υψηλότερος από αυτόν μετά από ένα θρομβωτικό επεισόδιο (μονοθεραπεία: 25% [2 από 8], συνδυασμός: 37,9% [11 από 29]). Συμπερασματικά, η μονοθεραπεία με ριβαροξαμπάνη συσχετίσθηκε με σημαντικά χαμηλότερο κινδύνο εμφάνισης ισχαιμικών και αιμορραγικών συμβάντων σε σχέση με το συνδυασμό ριβαροξαμπάνης και ασπιρίνης σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή και σταθερή ΣΝ.


Προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή σε ασθενείς με COVID-19 κατά την έξοδο από το νοσοκομείο

(Eligibility for Posthospitalization Venous Thromboembolism Prophylaxis in Hospitalized Patients With COVID‐19: A Retrospective Cohort Study https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/JAHA.122.025914)

Η κλινική μελέτη MICHELLE ανέδειξε την υπεροχή της ριβαροξαμπάνης 10mg x 1 (δόση πρόληψης φλεβικής θρομβοεμβολής) σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο, σε επιλεγμένους ασθενείς με COVID-19 και υψηλό θρομβοεμβολικό κίνδυνο, σχετικά με την πρόληψη φλεβικής θρομβοεμβολής έως και 35 ημέρες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.  Ωστόσο δεν ήταν γνωστό στην πραγματικότητα πόσοι ασθενείς από το σύνολο των νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19 μπορεί να επωφεληθούν από τη χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής. Στην παρούσα αναδρομική μελέτη με τη χρήση δεδομένων ασθενών με νόσο COVID‐19 από 35 νοσοκομεία (Μάρτιος 2020 – Ιανουάριος 2021), από τους 2.016 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με νόσο COVID-19, οι οποίοι δεν είχαν άλλη ένδειξη χορήγησης αντιπηκτικής αγωγής, το 25,9% (523 ασθενείς) θα μπορούσε να λάβει αγωγή με ριβαροξαμπάνη στα πλαίσια πρόληψης φλεβικής θρομβοεμβολής βάσει των κριτηρίων της μελέτης MICHELLE. Από αυτούς σε 416 υπήρχαν δεδομένα σχετικά με τη χορήγηση ή μη αντιπηκτικής αγωγής κατά την έξοδο και μόνο στο 13,2% (55/416) χορηγήθηκε αντιπηκτική αγωγή με στόχο την πρόληψη φλεβικής θρομβοεμβολής. Από το σύνολο των ασθενών που θα μπορούσαν να λάβουν αντιπηκτική αγωγή, το καταληκτικό σημείο εμφάνισης φλεβικής θρομβοεμβολής στις 35 ημέρες παρατηρήθηκε στο 1,2% των ασθενών. Το συνδυαστικό καταληκτικό σημείο συμπωματικής φλεβικής θρομβοεμβολής και θανάτου ανεξαρτήτου αιτίας παρατηρήθηκε στο 6,2% των ασθενών, ποσοστό αντίστοιχο της μελέτης MICHELLE (5.7%). Συμπερασματικά, σχεδόν 1 στους 4 ασθενείς που νοσηλεύονται με νόσο COVID-19, πληρούν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση από του στόματος αντιπηκτικής αγωγής σε προφυλακτική δόση με ριβαροξαμπάνη μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, ενώ μόλις το 13% εξ αυτών λαμβάνει στην πραγματικότητα αντιπηκτική αγωγή.

 


ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Μιλτιάδης Ματσάγκας
Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Πρόεδρος Ι.Μ.Ε.Θ.Α.

Δημήτριος Σαγρής
Παθολόγος
Επιμελητής Β’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής
Πανεπιστημιακό ΓΝ Λάρισας

Επιμέλεια κειμένων
Α. Καραγιαννάκη
, MD, MSc
Υποψήφια Διδάκτωρ, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Κοινοποιήστε το...

Shares
Top